Transformatie door ademhaling. Hoe werkt dat?

Transformatie door ademhaling. Hoe werkt dat?

Tijdens de sjamanistische ademsessies die ik bij Vleugels geef heb ik de laatste jaren veel mooie dingen zien gebeuren. Vooral op het gebied van trauma verwerking, het doorbreken van patronen en het terug vinden van rust en levensvreugde. Soms krijgt iemand de kans om hele oude pijn uit de vroege jeugd los te maken. Ademwerk heeft dan de laatste jaren ook een enorme vlucht genomen in populariteit. Maar wat gebeurt er precies? Waarom werkt het? Wat is de beste manier van ademen? Om daar zo helder mogelijk antwoord op te kunnen geven moeten we naar verschillende processen in het lichaam kijken.

Let’s get physiological

Zuurstof is natuurlijk essentieel voor het functioneren van het lichaam. Met name voor de werking van spieren, organen en de hersenen. Uit verschillende Onderzoeken blijkt dat een groot deel van de gezonde bevolking te kampen heeft met een disfunctionele ademhaling. In het meest van deze gevallen wordt alleen het bovenste deel van de longen gebruikt (een hoge korte ademhaling) en is de ademhaling onregelmatig. Door deze manier van ademen wordt er vaak te veel ingeademd en te weinig en te kort uitgeademd. Met als gevolg dat de balans tussen zuurstof en koolzuurgas in het bloed zoek raakt. Het uitademen van onder andere koolzuurgas is nagenoeg even belangrijk als het inademen van zuurstof. Bij een hoge koolzuurgas balans vernauwen de bloedvaten zich en dat zorgt er juist voor dat de in het bloed aanwezige zuurstof niet overal even goed kan komen. Een chronische disfunctionele ademhaling kan grote gevolgen hebben voor je stress niveau, je slaapritme, je bloeddruk en het zelfhelende vermogen van je lichaam. Om tot de kern te komen van waarom ademhaling zoveel invloed heeft op ons welzijn moeten we kijken naar het zenuwstelsel.

Het autonome zenuwstelsel: Sympatisch / Parasympatisch

We hebben als het ware twee zenuwstelsels. Het centrale zenuwstelsel voor de bewuste aansturing van het lichaam en het autonome zenuwstelsel voor de aansturing van de onbewuste functies. Denk hierbij aan de ademhaling, de hartslag, de bloeddruk, de energieproductie, de spijsvertering en de stofwisseling. Het autonome zenuwstelsel bestaat weer uit twee takken, namelijk; het sympatische zenuwstelsel en het parasympatisch zenuwstelsel. Het parasympatisch zenuwstelsel zorgt in principe voor de aansturing van herstel en genezing van het lichaam. Het zorgt er bijvoorbeeld ook voor dat voedsel goed verteerd wordt. De ademhaling is in deze staat laag via het middenrif, rustig en (als het goed is) door de neus. Het sympatisch zenuwstelsel daarentegen zorgt voor snelle actie. Dreigt er gevaar en moet er snel gehandeld worden? Het sympatisch zenuwstelsel activeert dan wat we een vecht/vlucht reactie noemen. Er wordt adrenaline aangemaakt, de lever geeft suiker af om de spieren beter te laten functioneren, door middel van transpiratie probeert het lichaam zich te af e koelen, de bloeddruk stijgt, de buikspieren trekken samen en de ademhaling wordt hoog via de bovenkant van de longen, snel en over het algemeen door de mond om meer zuurstof binnen te krijgen. De eerder genoemde chronische disfunctionele ademhaling wordt in veel gevallen veroorzaakt door een overprikkeld sympatisch zenuwstelsel. Oftewel tijdens langdurige stress. Ademhalingspatronen hebben daarnaast de neiging om te blijven hangen. Heb je voor een bepaalde periode hoog en kort geademd? Dan is de kans groot dat je onbewust op deze manier blijft door ademen. Dit gebeurt ook vaak nadat iemand bijvoorbeeld een flinke longontsteking heeft gehad (of covid) en daardoor een langere tijd niet volledig in heeft kunnen ademen, maar ook na een traumatische ervaring. Door de schok van een ernstige gebeurtenis kan onze ademhaling dus blijvend veranderen. Tenminste, totdat we er iets aan doen om het patroon te doorbreken…

Tweerichtingsverkeer

De manier van ademhalen wordt dus direct beïnvloed door het autonome zenuwstelsel. Het mooie van dit proces is dat het ook andersom werkt. We kunnen ons autonome zenuwstelsel indirect aansturen door middel van onze ademhaling. Om beter te ontspannen, dieper te slapen en goed je voedsel te kunnen verteren is het belangrijk om het parasympatisch zenuwstelsel te activeren. Dit kun je doen door rustig door je neus in en uit te ademen. Voor de meeste mensen is zo een vijf keer in en uit ademen per minuut al voldoende. Behalve in hele specifieke situaties, zoals tijdens een ademsessie, zou je eigenlijk de mond helemaal niet moeten gebruiken voor ademhaling. Zelfs niet tijdens het sporten of tijdens stressvolle situaties. De ademhaling door de neus is in alle opzichten beter. De lucht wordt gefilterd door de neusharen en slijmvliezen, door de neus is het makkelijker om laag via het middenrif te ademen, de lucht wordt wat opgewarmd voordat het de longen bereikt en zuurstof / koolzuurgas blijft beter in balans. Mede omdat de zuurstof door de neus een langere en nauwere weg af moet leggen naar de longen. De prikkel om in te ademen wordt geactiveerd door een hogere hoeveelheid koolzuurgas in het bloed en niet door een laag zuurstof gehalte. Je ademt dan in om weer meer zuurstof binnen te krijgen. Wanneer je altijd door je neus ademt, wordt je tolerantie voor koolzuurgas hoger en krijg je minder vaak de behoefte om in te ademen. Dit zorgt er voor dat de organen en spieren efficiënter leren omgaan met de aanwezige zuurstof in het bloed en daardoor beter in staat zijn om goede stoffen op te nemen en beter functioneren.

Tijdens een ademsessie..

Rustig door de neus ademen is dus beter, maar tijdens een ademsessie doe je precies het tegenovergestelde. Je ademt veel en alleen maar door de mond, maar wel zo laag mogelijk met het middenrif. Door de mond-ademhaling activeer je dus juist het sympatisch zenuwstelsel. Je bootst als het ware een zeer stressvolle of gevaarlijke situatie na. Na enige tijd zo geademd te hebben raakt je lichaam vanzelf in vecht / vlucht modus. Door dit een lange tijd te doen raak je, mede door de sjamanistische muziek, in een staat van trance. Na een langere tijd zo geademd te hebben komen ook de emoties en de trauma’s die je inmiddels met deze manier van ademen associeert meer los en naar de voorgrond. Het mooie is dat het een heel fysiek proces is. Er komt dus verder weinig denken aan te pas. Er is alleen maar adem en sensaties van energie. De volgende fase van het ademwerk is minstens net zo belangrijk. Na een langere tijd je lichaam van extreem veel zuurstof te hebben voorzien ga je over op de ademretentie. Dat wil zeggen dat je helemaal uitademt en vervolgens zo lang mogelijk wacht met het weer inademen. Hierdoor daalt in een keer de zuurstof waarde in je bloed en kun je visioenen krijgen of diepe inzichten. Je komt in een psychedelische bewustzijnsstaat terecht Deze omstandigheden vinden normaal gesproken alleen plaats als je eerst in groot gevaar bent en daarna plotseling komt te overlijden. Door dit op een veilige manier na te bootsen wordt je lichaam als het ware gereset. De opgebouwde spanning barst los en daarmee ook vastgezette trauma’s en stress. Elke vezel van je lichaam wordt geactiveerd en je ervaart volledige rust, meer acceptatie, een vernieuwd lichaamsbewustzijn en hebt meer de mogelijkheid om weer echt met jezelf en andere te verbinden.

Is het voor iedereen?

Helaas is dat niet het geval. Met ernstige hartklachten, longklachten of een chronische hoge bloeddruk is het niet aan te raden om deze techniek te proberen. Probeer het ook niet alleen, maar met iemand die je goed begeleid en er voor zorgt dat je veilig bent. Naast het ademen zet ik verschillende technieken en soms plantmedicijn in om vastzittende stress en trauma’s los te krijgen. Wil je een afspraak maken? Klik dan hier. Wil je graag op de hoogte blijven van nieuwe blogartikelen? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief!